Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Δεν είναι τραγούδι αγάπης αυτό - Κάρεν Ντούβε

Ενώ χαζεύα για πολλοστή φορά την οικιακή βιβλιοθήκη μιας φίλης, το μάτι μου έπεσε πάνω στο συγκεκριμένο βιβλίο, το γεγονός της έκπληξης σε συνδυασμό με τον τίτλο μου δημιούργησαν την επιθυμία της ανάγνωσης.

"Στα εφτά μου ορκίστηκα να μην αγαπήσω ποτέ. Στα δεκαοχτώ μου το έκανα παρ' όλ' αυτά. Ήτανε όσο άσχημο ακριβώς φοβόμουν. Ήταν ταπεινωτικό, οδυνηρό, και είχε φύγει εντελώς από τον έλεγχό μου. Κανένας δεν με ξαναγάπησε. Δεν υπήρχε τίποτα που να μπορώ να κάνω, για να τ' αλλάξω αυτο, και από την προσπάθεια να μην αγαπήσω ποτέ πιά πήγε να μου στρίψει.. Μια μέρα, για την ακρίβεια μια Πέμπτη, στις 20 Ιουνίου 1996, αποφάσισα ότι το πράγμα έπρεπε να πάρει ένα τέλος, ένα άσχημο τέλος ή ένα τέλος που δεν μπορούσα να το φανταστώ. Και πήγα σ'ένα ταξιδιωτικό γραφείο και αγόρασα ένα αεροπορικό εισιτήριο για το Λονδίνο, έτσι όπως άλλοι άνθρωποι αγοράζουνε σκοινί."

Το παραπάνω απόσπασμα συμπυκνώνει την ιστορία που μας διηγείται εδώ η συγγραφέας. Διαβάζοντας το μυθιστόρημα μου ήταν δύσκολο να συνδυάσω την γερμανική καταγωγή της Κάρεν Ντούβε με το ύφος του κειμένου, το οποίο μου θύμιζε περισσότερο κάτι γαλλικό. Οι εικόνες που σχηματίζονταν στο μυαλό μου παρέπεμπαν σε γαλλική ταινία.

Μπορεί το παρόν του βιβλίου να αφορά την ενήλικη πια Άννε αλλά το μεγαλύτερο μέρος της αφήγησης εκτυλίσσεται κατά την παιδική και εφηβική ηλικία της πρωταγωνίστριας. Οι απόπειρες της για κοινωνικοποίηση στα πλαίσια του σχολικού περιβάλλοντος, η έννοια της γύρω από το βάρος της και οι συνέπειες αυτού στην αυτοεκτίμηση της, η εσωτερική σεξουαλική τρομοκρατία και η ανάγκη της να αγαπήσει όσο και αν βεβαιώνει για το αντίθετο, αποτελούν την ψυχοσύνθεση της ηρωίδος.

Δεν ξέρω αν πρόκειται για ένα γυναικείο βιβλίο, δεν ξέρω καν αν υπάρχουν τέτοιου είδους βιβλία. Δεν κατάφερα να ταυτιστώ με την ιστορία, δεν συγκινήθηκα μήτε στεναχωρήθηκα, πέρασε από μέσα μου αλλά δεν με άγγιξε.

Εκδόσεις Ίνδικτος.
Μετάφραση Αλέξανδρος Κυπριώτης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου