Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Το Σαββατοκύριακο - Μπέρνχαρντ Σλινκ

"Ποιό βιβλίο θα μου πρότεινες να διαβάσω;"

Αυτή είναι η ερώτηση που μου αρέσει να κάνω όταν γνωρίζω λίγο καλύτερα κάποιον άνθρωπο, τον οποίο όμως προβλέπω πως για κάποιον (οποιοδήποτε) λόγο δύσκολα θα ξαναπετύχω. Τον τελευταίο μήνα έχω έρθει σε επαφή με πάρα πολύ κόσμο, τέτοια είναι η κοινωνική συγκυρία άλλωστε. Δύο από αυτούς μου πρότειναν πρώτο πρώτο να διαβάσω έναν Γερμανό συγγραφέα ονόματι Σλινκ του οποίου το όνομα πρώτη φορά άκουγα!
Το βιβλίο που μου πρότειναν βέβαια δεν ήταν το Σαββατοκύριακο αλλά το " Διαβάζοντας στη Χαννα" στο οποίο βασίστηκε η ταινία "Σφραγισμένα χείλη" του περσινού χειμώνα. Επειδή όμως την ταινία την είχα δει αποφάσισα να δοκιμάσω κάποιο άλλο δικό του βιβλίο, όπερ και έκανα με το Σαββατοκύριακο.

Η υπόθεση του βιβλίου είναι η εξής: Ο Γιοργκ, μέλος της ομάδας Μπάαντερ - Μάινχοφ, αποφυλακίζεται μετά από είκοσι χρόνια κράτησης σε σκληρές συνθήκες. Η αδερφή του θέλει να γιορτάσουν το πρώτο του ελεύθερο Σαββατοκύριακο με μια παρέα παλιών φίλων στην εξοχή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Πρόκειται για ένα πράγματι πολύ καλό βιβλίο το οποίο διαβάζεται σχεδόν απνευστί.

Δύο πράγματα θα ήθελα να σχολιάσω. Πρώτον, το πρίσμα που τοποθετεί ο συγγραφέας στο "σήμερα" μέσα από το οποίο τα πρόσωπα του μυθιστορήματος εξετάζουν το χτες του καθενός και κυρίως του Γιοργκ ο οποίος ήταν ο μόνος από την παρέα που πέρασε από την θεωρία στον ένοπλο αγώνα. Για μένα ήταν ένα εύρημα το οποίο έδωσε την δυνατότητα στον συγγραφέα να σχολιάσει απολογιστικά την ζωή κάποιων ανθρώπων που με εξαίρεση τον Γιοργκ ακολούθησαν το μοντέλο της ιδεολογικής λησμονιάς, παρασυρόμενοι από το ποτάμι της ίδιας της ζωής.

Δεύτερον, το μυθιστόρημα μέσα στο μυθιστόρημα. Μυθιστόρημα της Ίλζε, μέλους της παλιοπαρέας, το οποίο ως παραμορφωτικός καθρέφτης της ιστορίας του Γιοργκ αναφέρεται στο Γιαν, έναν σύγχρονο φανταστικό τρομοκράτη.

Είναι τόσο όμορφο να συνδυάζεις ένα πρόσωπο με ένα βιβλίο ή με έναν συγγραφέα.
Σας ευχαριστώ πολύ.

Εκδόσεις Κριτική.
Μετάφραση Αλέξανδρος Καϊμπέλ.

1 σχόλιο:

  1. Ναι ειναι πολυ ωραιο βιβλιο. Το διαβασα στα γερμανικα πρωτα και μετα στα ελληνικα, και μου άρεσε το ιδιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή