Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2017

Το κρύο




Εκτιμώ το κρύο για τη σιωπή που επιβάλλει. Δεν είναι μόνο που οι άνθρωποι μένουν στα σπίτια τους, αποφεύγοντας, συχνά καθ' υπόδειξη, τις άσκοπες μετακινήσεις, είναι κυρίως που δεν μπορούν ν' ανοίξουν το στόμα τους και να φωνάξουν, γιατί κρυώνουν, και έτσι, απλώς ψιθυρίζουν τα πιο σημαντικά ή βρίσκουν την ευκαιρία να μην λένε τίποτα. Αυτή τη συνήθεια, που την επιβάλλει ο φόβος του κρύου, τη διατηρούν οι άνθρωποι, συνήθως, και σε κλειστούς χώρους, όπως στο οδοντιατρείο, στην τράπεζα, στο ταχυδρομείο ή στο μετρό, χωρίς να είναι απαραίτητο να έχουν μεσολαβήσει κάποια χρόνια γάμου μεταξύ τους. Αφαιρώντας λίγη ένταση και λίγο θόρυβο από την κάθε μία ελάχιστη πηγή ήχου αθροίζεται μια σεβαστή ποσότητα σιωπής τελικά. Σιωπή αστική, την αποκαλεί μία φίλη, ένα φίλτρο που απορροφά τον περιττό θόρυβο, έτσι περιγράφει εκείνη το κρύο. Και πιστέψτε με, η φίλη μου κρυώνει πολύ, περισσότερο απ' όσο παραπονιέται. Η αλήθεια είναι πως δεν παραπονιέται καθόλου. Αλλά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει συχνά, να παραπονιέται δηλαδή περισσότερο αυτός που υποφέρει λιγότερο. Όταν κάνει κρύο, είναι περισσότεροι εκείνοι οι άνθρωποι που κοιτάζουν έξω απ' το παράθυρο, κάτι το οποίο αποτελεί μια όμορφη εικόνα· εξαρτάται, βέβαια, τι κοιτάζουν ή τι σκέπτονται όταν κοιτάζουν ό,τι κοιτάζουν· ως καρέ όμως δεν παύει να είναι όμορφο, όπως κι αν έχει.

Σήμερα κάνει κρύο και η γειτονιά είναι ήσυχη, πιο ήσυχη απ' όσο είναι συνήθως, γιατί η γειτονιά είναι συνήθως ήσυχη, πιο ήσυχη απ' όσο κατηγορείται. Και κατηγορείται πολύ, και άδικα. Ισχύει, μάλλον, εκείνο που λένε για το μάτι και το όνομα, ή -άλλοι ισχυρίζονται- εκείνο το άλλο με την αλεπού. Όταν επικρατεί τόση ησυχία, βέβαια, ακούγεται πιο ευδιάκριτα η φωνή του γείτονα που όλο βρίζει, πάντα κάποιος του φταίει, αλλά ακόμα και εκείνος, ο γείτονας που όλο βρίζει, δεν αντέχει πολύ, κλείνει πίσω του τη μπαλκονόπορτα καθώς μπαίνει πάλι στο σπίτι. Ο γείτονας που όλο βρίζει είναι σίγουρα πιο ενοχλητικός από το ζευγάρι στον δεύτερο που κάνει έρωτα με ανοιχτά τα παράθυρα, όταν ο καιρός το επιτρέπει. Εγώ μένω στον τέταρτο και αντιλαμβάνομαι μόνο τις κορυφώσεις του ζευγαριού, αντίθετα τον γείτονα που όλο βρίζει τον ακούω καθαρά, μάλιστα, μερικές φορές, καταφέρνει να καλύψει τις κορυφώσεις του ζευγαριού. Όταν κάνει κρύο μοιάζει συχνά με Κυριακή, ίσως όμως να πρόκειται για μια προσωπική εμμονή.

Σήμερα είναι Δευτέρα, κάνει κρύο και η γειτονιά είναι ήσυχη. Μια κοπέλα διασχίζει τον δρόμο. 

2 σχόλια: